
Jef Verheyen – Venster op het Oneindige
KMSKA
Leopold de Waelplaats 1, Antwerpen
23/03/2024 – 18/08/2024
Jef Verheyen
Tussen Krasse Koppen en een expo voor het Ensorjaar was er ruimte voor een tentoonstelling rond Jef Verheyen. Dit jaar is het 40 jaar geleden dat hij overleden is. Ik moet toegeven dat ik voor de expo niet veel van hem wist, maar met de voorbereiding, de catalogus van de tentoonstelling (en de deskundige uitleg van de curatoren) begin ik echt wel fan van hem te worden!
Jef Verheyen, geboren in 1932, was tijdens zijn opleiding aan de Antwerpse Academie vooral geïnteresseerd in keramiek. Hij leert er ook zijn latere vrouw kennen, Dani Franque. Samen zullen ze verschillende jaren met keramiek bezig zijn. Enkele voorbeelden hiervan zie je ook in de tentoonstelling.
Combinatie met hedendaagse kunstenaars
De tentoonstelling is een samenwerking tussen het KMSKA, het M HKA en het Jef Verheyen Archief. Er wordt voor afwisseling gezorgd doordat er ook hedendaagse kunstenaars werden uitgenodigd. Mijn favoriet is ‘Pebble Treble’ van Pieter Vermeersch in het midden van de expo. Hij heeft de draaibare wand in de tentoonstellingsruimte geschilderd (je ziet geen enkele borstelstrook!) en aan de andere kant van de wand hangt een krant. De krant wordt elke dag vervangen.
Naast Vermeersch vind je in de expo ook werken van Kimsooja: ga zeker eens door de deur aan de linkerkant om het effect van de ‘regenboogkleuren’ helemaal te voelen, ik kon het niet vastleggen op foto. Twee werken van Ann Veronica Janssens zijn ook te zien in de tentoonstellingszalen. Al bij de ticketcontrole heb je zicht op een eerste hedendaags werk dat bij de tentoonstelling hoort: ‘Mechelen Marauder’ van Carla Arocha en Stéphne Schraenen, de cilinder breekt de ruimte en reflecteert de werken in De Keyserzaal.
Bijzondere bruiklenen
In de tentoonstelling zijn er bruiklenen van onder andere de Yves Klein Foundation, het Uecker Archiv en de Fondazione Lucio Fontana te zien. Het meest opvallende is ‘Pluie Bleue’ van Yves Klein. Verheyen selecteerde dit werk voor de tentoonstelling Integratie 64 in de Arena in Deurne. Het bestaat uit 12 stelen gemonteerd aan het plafond in het typische Yves Klein blauw. Wandel er zeker eens rond, want de staven lijken van kleur te veranderen.
In de ‘normale’ museumzalen vind je nog werken van Jef Verheyen: in zaal Licht blijven de werken hangen. Op de tweede verdieping, bij de oude kunst, krijgt de Madonna van Jean Fouquet gezelschap van het diptiek ‘Lux est Lex’ van Verheyen en een paar zalen verder, in Overvloed hangt ‘Fiori Oscuri’ uit de collectie van Axel and May Vervoordt.
Medidatieve visie op kunst
Ik voel geen vorm meer, enkel vibrerende ruimten, m’n doek is de ruimte zelf en ik voel me helemaal niet gebonden aan het vlak waarop ik werk. … ’t Is zodus logisch dat ik geen notie meer heb van het vlak, dat ik me als het middelpunt van die ruimte voel, ik alleen tegenover die ruimte, alleen tegenover dat niets.
(Jef Verheyen)
Rondleidingen
Mij zie je er alvast ook als gids of om nog eens te komen kijken naar de werken. Als je een rondleiding wenst, kan je dit altijd aangeven bij de boeking of geef me een seintje.
Jef Verheyen – Venster op het Oneindige